ja do tego co wymienilas dodam Tomka Yorka i jego Eraser.

5. ?


Miejsce piąte zostawiam puste. To dlatego, że w sumie w 2006, niezbyt podążałam z duchem czasu. Zamiast sięgać po nowości, odkrywałam na nowo starocie takie jak Blue Lines, Maxinquaye, Homogenic, Grace czy Electric Ladyland. Nazywam siebie fanką Sonic Youth, a nie słyszałam tegorocznego Rather Ripped. Zamiast tego katowałam stare, dobre Goo. We wszystkich tegorocznych płytowych podsumowaniach króluje Joanna Newsom. Nie mam pojęcia kim jest. O tym że jedna z moich ulubionych artystek, Nina Nastasia, nagrała w 2006 płytę, dowiedziałam się dziś i to zupełnie przypadkiem. Po prostu przeglądałam jakieś zestawienie, żeby zobaczyć co tak właściwie w tym 2006 wyszło ;) Może to oznaka jakiegoś marazmu, może się starzeję, jestem znudzona i nie chce mi się nic nowego odrywać. Wiem jednak, że kiedyś to puste miejsce się zapełni. Za jakiś czas na pewno trafię na jakąś płytę, która mnie powali na kolana, która sprawi, że już nic nie będzie takie jak przedtem. I wtedy okaże się, że jest z 2006 ;)

4. White Rose Movement - Kick


Są z Londynu, są chudzi i tę swoją niedowagę podkreślają obcisłymi jeansami i przymałymi t-shirtami. Wokalista wygląda jak Ian Curtis, pani klawiszowiec jak Blondie a basista nie wiem jak kto, ale jest totalnie cool ze swoimi tlenionymi włosami i grzywką opadającą na oczy. Muzyka też jest zbieraniną znanych i sprawdzonych stylów muzycznych. Jest new romantic spod znaku Duran Duran, jest coldwave (Joy Division, The Cure), słychać echa wczesnego Depeche Mode oraz już bardziej współczesny electroclash. Jak wiemy z Rejsu, ludzie lubią taką muzykę, którą już słyszeli. U White Rose Movement, ten stary chwyt sprawdza się doskonale. Może to wyrachowanie z ich strony i zimna kalkulacja, że wyglądają tak cool i że brzmią tak, jak nakazują tegoroczne trendy w indie music. Ale to nie zmienia faktu, że ich Girl In The Back, Love Is a Number i Deborah Carne, są cudownie przebojowe, taneczne a melodie tak zaraźliwe, że mam je zakodowane w głowie odkąd pierwszy raz usłyszałam Kick, czyli już dobre pół roku. Jeśli chodzi o indie-srindie, to mam taką teorię, że 1 na 10 zespołów z tego nurtu muzycznego jest godny uwagi. W tym roku wyłowiłam WRM. Próbowałam z Arctic Monkeys (podoba mi się tylko 1 singiel), nowymi The Strokes (tylko Juice Box), The Subways (a tu to nawet 2 piosenki są fajne). Zdecydowanie wygrywa WRM z bardzo dobrą, równą i przebojową płytą. Za rok o nich pewnie zapomnę i znajdę sobie nowych indie-pupilków. No ale na razie mówimy o roku 2006, prawda? ;)

3. PJ Harvey - Peel Sessions


PJ Harvey - Peel Sessions. Jako "die hard PJ fan", mam wręcz obowiązek wcisnąć PJ do tego typu zestawienia. Tym bardziej się cieszę, że mogę to uczynić szczerze ;) Kim był John Peel, zapewne każdy wie. Ta płyta jest hołdem Polly dla słynnego DJ'a i zarazem jej bliskiego przyjaciela. PJ gościła u niego aż 9 razy. Na płycie można usłyszeć w większości nagrania z pierwszych płyt. Rarytasem są rzadkie utwory ze stron b singli, oraz kompozycje znane jedynie z bootlegów. Album przede wszystkim dla fanów PJ. Dla mnie to kawał historii. Brakuje mi tylko jednej rzeczy na tej płycie. Wydaje mi się że wybranie akurat takich, dosyć surowych kawałków, nie oddaje w pełni ciepłej i kameralnej atmosfery sesji u Peela. Mam bootleg PJ Harvey Peel Sessions 2001, gdzie wykonuje w zasadzie swoje "the best of", słychać że ma doskonały humor i cudownie się myli w Send His Love To Me ;) Ale nie mniej jednak, I love You Polly Jean ;)

2. Nightmares On Wax - In a Space Outta Sound


Tricky przesadził z trawą i brak mu natchnienia, Massive Attack milczy a Portishead od 3 lat zapewniają, że nowa płyta już za chwilę. No i cóż mam począć, gdy wszyscy moi elektroniczni guru zawodzą? Szczęśliwie wszystko to co w elektronice mnie kręci, znalazłam na tegorocznej płycie Nightmares On Wax. Leniwe bity, dubowy bas, świetne kobiece wokale. Gotta love DJ EASE ;)

1. Scissor Sisters - Ta-Dah


Ladies and Gentlemen...

and the winner is...

Scissor Sisters

Ta-Dah!

Sama siebie zaskakuję czasami ;) Jestem zbyt młoda, by Donna Summer czy Bee Gees miało na mnie wpływ. Nie jara mnie specjalnie Gorączka Sobotniej Nocy ani Elton John. Wychowałam się na Nirvanie, słucham gitarowej muzyki alternatywnej oraz szeroko pojętego trip hopu. Ale odkąd usłyszałam Filthy/Gorgeous z debiutanckiej płyty Scissor Sisters, nic już nie było takie jak przedtem ;) Uwielbiam ich pierwszy album, od pierwszej do ostatniej nuty. Nie potrafię wytłumaczyć dlaczego taka dyskotekowo-kiczowato-kabaretowa mieszanka mnie tak urzekła. Może dlatego, że to w mojej płytotece totalnie nowa estetyka? Może brakowało mi humoru, w mojej kolekcji mrocznych, introwertycznych i melancholijnych płyt? Ta-Dah jest w zasadzie kontynuacją debiutu. Tak jak w przypadku self-titled, wypełniają ją taneczne przeboje (I Don't Feel Like Dancin', Kiss You Off i moje ulubione Ooh i najulubieńszy Paul McCartney), kiczowate i wzruszające zarazem ballady (Land of a Thousand Words, The Other Side) oraz wspomniane nawiązania do kabaretu i lat 70. Intermission z kolei odbieram jako kabaretowy hołd złożony The Beatles. Teksty Scissor Sisters traktują o miłości, tęsknocie, seksie, niepewności, fascynacji. Czyli właściwie o tym, co wszystkie płyty których słucham. Jednak na rok obecny, wolę je podane w takiej formie jaką proponują Scissor Sisters :)

Ja to jestem wybredny i niestety tylko dwie płyty wydane w 2006 przypadły mi do gustu najbardziej:

1.Tool "10,000 days"

Czekałem na nią 5 lat i się opłacało.Chłopy nie zawiedli i grają jak zwykle na wysokim poziomie.

2.Mastodon "Blood Mountain"

Jest to jednocześnie moje odkrycie roku.Moim zdaniem bardzo dobre heavymetalowe granie.
Wyróżnienia nalężą się  debiutanom z B.E.T.H. oraz zasłużonemu duetowi Fisz i Emade za "Piątek 13"

Ostatnio edytowany przez hellsink (26-12-2006 12:11)

piotruss napisał:

no dobra , to zrzucam typ lenia-podczepiacza i pisze swoje typy...

:) No i bardzo dobrze, chwali się :)

piotruss napisał:

a co do porazek tego roku moim faworytem niestety jest dj shadow :(

No niestety, dobre spostrzeżenie...

A tego Posthumana muszę sprawdzić, luknęłam na laście, tagują go jako IDM, więc już mnie zaintrygował ;)
Czirs.

W tym roku zdecydowanie nurzałam się w muzyce wydanej wcześniej, której do tej pory nie odkryłam i płyty z 2006, które w ogóle mi się podobały, można policzyć na palcach obu (albo nawet ręki), więc lista będzie bardzo krótka:

1. Thom Yorke "The Eraser"



2. Bonobo "Days To Come"


Gdyby natomiast wziąć pod uwagę w ogóle najbardziej katowane w tym roku płyty, w czołówce znalazłyby się "Amateur Girlfriends Go Proskirt Agents" Xploding Plastix, "Delicatessen" Klezmer Novy, soundtrack z "Amelii" Yanna Tiersena, "Kyoiku" Tokyo Jihen... i masa masa innych :) To był bardzo dobry rok :D

@Solaris: Heheh ;) Spoko, ja nawet nie miałam zamiaru tworzenia rankingu, bo w sumie jest zbyt mało osób i zbyt duża rozbieżność jednak. Ale spoko, poczekamy, zobaczymy.
No weź, Fasolki były git...

@mojedrugieja: a co do albumów katowanych w tym roku, to u mnie rządzą:
TM Juke – Maps From The Wilderness
Rae & Christian – Northern Sulphuric Soul
Blackfish – Pole Navigation
Plaid – Rest Proof Clockwork
i takie tam ;) Fajna sprawa, można sobie sprawdzić swoje most katowane albumy w ciągu 12 miesięcy ;)